དབྱར་ཉི་ལྡོག་གྱི་ཚན་གཅིག་ན་།།

THE children were very much puzzled what to do, for it was Midsummer-night, and they knew that there was a dream belonging to it; but how to come across it they could not tell.

དབྱར་ཉི་ལྡོག་གྱི་ཚན་གཅིག་ན་ཁོ་ཚོས་ཤེས་རྟོགས་ལ་དེ་གར་འཆར་ནང་གཅིག་བྱུང་ཡོད་པ་དང་ཡིན་ན་ཡང་གང་འདྲ་བྱེད་ནས་རྒྱངས་ཤིང་བྱེད་དགོས་པ་འདི་ཁོང་ཚོ་ཐོས་ཐུབ་པ་མེད་པ་སོང་ཙང་ཕྲུ་གུ་རྣམས་མགོ་རྙོག་ནས་བྱེད་གཏང་གཅིག་ཡང་མ་ཤེས་པར་ལྷག་འདུག།།

They knew that the dream had something to do with fairies, a queen, and all manner of lovely things; but that was all.

ཁོ་ཚོས་ཤེས་རྟོགས་ལ་རྨི་ལམ་འདི་ལྷ་མོ་་་རྒྱལ་མོ་དང་བརྩེ་དུང་གི་སྤྱོད་ལམ་ཚང་མ་དང་འབྲེལ་བ་ཡོད་པ་གཅིག་རེད་འདུག་ཡིན་ན་ཡང་དེ་ཚོ་ཚང་མ་

At first they thought they would sit up with the doors and windows open, and the dog on the steps ready to bark if he saw anything unusual.

དང་པོ་ཁོ་ཚོས་སྒོ་དང་སྒེ་ཁུང་ཆ་ཚང་ཕྱེ་ནས་བཞག་དགོས་བསམ་རེད་ལ་མགོ་ཡིན་ན་ཡང་ཉེ་འགྲམ་གྱི་ཁྱི་འདི་གལ་སྲིད་སྤྱིར་བཏང་ལས་མི་འདྲ་བ་གཅིག་ཐོང་ན་འབའ་ཆོག་ཆོག་རེད་

Then they felt sure that they could not dream while they were wide-awake,

སོང་ཙང་ཁོ་ཚོས་ངེས་བཏན་གྱི་མ་ཉལ་པར་བསྡད་ཞུ་ན་རྨི་ལམ་མ་བཏང་པར་རྟེན་ཁྱེར་པ་རེད་

so three of them went to bed, and one dozed in a corner of the porch, with her clothes on.

པུ་གུ་གསུམ་ཉལ་དུ་ཕིན་པ་དང་གཅིག་ཟུར་ཁ་ན་ཀ་བའི་འགྲམ་དུ་མོ་རང་གཉིད་ཅོལ་རྒྱག་ནས་ལུས་ལ་རྒྱོན་ཆས་བཏུམ་ཡོད་པ་

Presently the dog barked, and two children in their night-gowns ran out to see, and one took off her night-cap and looked out of window; but it was only old Nurse coming back from a long gossip with the village blacksmith's wife and mother-in-law.

དུས་འདི་ན་ཁྱི་འབའ་ནས་པུ་གུ་གཉིས་ཕྱི་རུ་བྱིན་་གཅིག་མོ་རང་ཞ་མོ་འབུད་ནས་སྒེ་ཁུང་ནས་ཕྱིར་བལྟ་་རེད་ཡིན་ན་ཡང་ཕྱི་ལ་སྨན་ཞབས་རྙིང་པ་རྒྱང་ཐག་རིང་ནས་གྲོང་མི་བི་ལེག་སི་མིཏ་ཀྱི་ཆུང་མ་དང་མོ་རེས་ཟན་ཏའི་ཨ་མ་མཉམ་དུ་དགོས་མེད་ཀྱི་ཅ་ཅོ་ཧུར་བཞིན་བཤད་ནས་ཡོང་བཞིན་འདུག་

So the dog looked foolish, and Nurse was angry, and put them all to bed without any more ado

སོང་ཙང་ཁྱི་འདི་གླེན་རྟགས་སྟོན་ལ་སྨན་ཞབས་ཁོང་ཁྲོ་སློང་བ་དང་དོན་མེད་སྐད་ཆ་མང་པོ་བཤད་མི་དགོས་པའི་ཆ་ནས་པུ་གུ་ཆ་ཚང་ཉལ་ས་དུ་བཏང་བ་རེད་

"Oh," they cried, "but the fairies, and the queen, and the flowers! What shall we do to see them

ཨོ་་་་ཁོང་ཚོ་ཤུམ་སྟེ་ཐ་ལྷ་མོ་དང་རྒྱལ་མོ་དང་མེ་རྟོག་མཐོང་ཡ་ཆེད་ག་རེ་བྱེད་དགོས་ཡོད་རེད།།

“Go to sleep," said Nurse,” and the dream may come to you; you can't go to a dream," she added, for you see she was just a peasant woman, and had never travelled far, or into any land but her own.

ཡིན་ན་ཡང་སྨན་ཞབས་ཀྱི་ཉལ་སར་རྒྱུག་གསུངས་པ་རེད་་་རྨི་ལམ་རང་སར་ཡོང་སྲིད་་་ཡིན་ན་ཡང་ཁྱེད་རང་རྨི་ལམ་སར་འགྲོ་ཐུབ་ཀྱི་མ་རེད་་་་་་ཁྱེད་རང་ལྟོད་དང་མོ་སྔོན་མ་ཞིང་པ་གཅིག་རེད་མོ་རང་མོ་རེས་ཞིང་ཁ་མ་རྟོག་ཐག་རིང་སར་དང་མི་གཞན་གྱི་ས་ཆ་འགྲོ་མི་ཉུང་བ་གཅིག་རེད་

So the children shut their eyes tightly and went to sleep, and I think that they saw something, for their eyes were very bright next morning, and one of them whispered to me, softly, “The queen wore a wreath of flowers last night, dear mother, and, oh, she was very beautiful

སོང་ཙང་པུ་གུ་ཚོགས་མིག་མར་ཚུམ་ནས་ཉས་པ་རེད་་་་་་ངས་བསམ་པ་ལ་ཁོང་ཚོས་གཅིག་མཐོང་ཡིན་ས་རེད་ཁོང་ཚོས་མིག་འདི་མཐོང་རྒྱུ་འབོད་བུ་དང་མིག་ཆེས་ཐག་ཅོད་དགག་་་འདུག་ལ་པུ་གུ་གཅིག་ངས་འགྲམ་ཡོང་བྱེད་ག་ལེར་འཇམ་ཤུབ་རྒྱབ་པ་དང་ ཟླ་དགོངས་རྒྱལ་མོ་དེ་མེ་ཏོག་གི་དོ་ཤལ་བཞིན་རེད་འདུག་་་་་ཨ་མ་ལགས་མ་ཚད་ཧ་ཅང་གི་མཛེས་པོ་འདུག།།

THE children were very much puzzled what to do, for it was Midsummer-night, and they knew that there was a dream belonging to it; but how to come across it they could not tell.

དབྱར་ཉི་ལྡོག་གྱི་ཚན་གཅིག་ན་ཁོ་ཚོས་ཤེས་རྟོགས་ལ་དེ་གར་འཆར་ནང་གཅིག་བྱུང་ཡོད་པ་དང་ཡིན་ན་ཡང་གང་འདྲ་བྱེད་ནས་རྒྱངས་ཤིང་བྱེད་དགོས་པ་འདི་ཁོང་ཚོ་ཐོས་ཐུབ་པ་མེད་པ་སོང་ཙང་ཕྲུ་གུ་རྣམས་མགོ་རྙོག་ནས་བྱེད་གཏང་གཅིག་ཡང་མ་ཤེས་པར་ལྷག་འདུག།།

They knew that the dream had something to do with fairies, a queen, and all manner of lovely things; but that was all.

ཁོ་ཚོས་ཤེས་རྟོགས་ལ་རྨི་ལམ་འདི་ལྷ་མོ་་་རྒྱལ་མོ་དང་བརྩེ་དུང་གི་སྤྱོད་ལམ་ཚང་མ་དང་འབྲེལ་བ་ཡོད་པ་གཅིག་རེད་འདུག་ཡིན་ན་ཡང་དེ་ཚོ་ཚང་མ་

At first they thought they would sit up with the doors and windows open, and the dog on the steps ready to bark if he saw anything unusual.

དང་པོ་ཁོ་ཚོས་སྒོ་དང་སྒེ་ཁུང་ཆ་ཚང་ཕྱེ་ནས་བཞག་དགོས་བསམ་རེད་ལ་མགོ་ཡིན་ན་ཡང་ཉེ་འགྲམ་གྱི་ཁྱི་འདི་གལ་སྲིད་སྤྱིར་བཏང་ལས་མི་འདྲ་བ་གཅིག་ཐོང་ན་འབའ་ཆོག་ཆོག་རེད་

Then they felt sure that they could not dream while they were wide-awake,

སོང་ཙང་ཁོ་ཚོས་ངེས་བཏན་གྱི་མ་ཉལ་པར་བསྡད་ཞུ་ན་རྨི་ལམ་མ་བཏང་པར་རྟེན་ཁྱེར་པ་རེད་

so three of them went to bed, and one dozed in a corner of the porch, with her clothes on.

པུ་གུ་གསུམ་ཉལ་དུ་ཕིན་པ་དང་གཅིག་ཟུར་ཁ་ན་ཀ་བའི་འགྲམ་དུ་མོ་རང་གཉིད་ཅོལ་རྒྱག་ནས་ལུས་ལ་རྒྱོན་ཆས་བཏུམ་ཡོད་པ་

Presently the dog barked, and two children in their night-gowns ran out to see, and one took off her night-cap and looked out of window; but it was only old Nurse coming back from a long gossip with the village blacksmith's wife and mother-in-law.

དུས་འདི་ན་ཁྱི་འབའ་ནས་པུ་གུ་གཉིས་ཕྱི་རུ་བྱིན་་གཅིག་མོ་རང་ཞ་མོ་འབུད་ནས་སྒེ་ཁུང་ནས་ཕྱིར་བལྟ་་རེད་ཡིན་ན་ཡང་ཕྱི་ལ་སྨན་ཞབས་རྙིང་པ་རྒྱང་ཐག་རིང་ནས་གྲོང་མི་བི་ལེག་སི་མིཏ་ཀྱི་ཆུང་མ་དང་མོ་རེས་ཟན་ཏའི་ཨ་མ་མཉམ་དུ་དགོས་མེད་ཀྱི་ཅ་ཅོ་ཧུར་བཞིན་བཤད་ནས་ཡོང་བཞིན་འདུག་

So the dog looked foolish, and Nurse was angry, and put them all to bed without any more ado

སོང་ཙང་ཁྱི་འདི་གླེན་རྟགས་སྟོན་ལ་སྨན་ཞབས་ཁོང་ཁྲོ་སློང་བ་དང་དོན་མེད་སྐད་ཆ་མང་པོ་བཤད་མི་དགོས་པའི་ཆ་ནས་པུ་གུ་ཆ་ཚང་ཉལ་ས་དུ་བཏང་བ་རེད་

"Oh," they cried, "but the fairies, and the queen, and the flowers! What shall we do to see them

ཨོ་་་་ཁོང་ཚོ་ཤུམ་སྟེ་ཐ་ལྷ་མོ་དང་རྒྱལ་མོ་དང་མེ་རྟོག་མཐོང་ཡ་ཆེད་ག་རེ་བྱེད་དགོས་ཡོད་རེད།།

“Go to sleep," said Nurse,” and the dream may come to you; you can't go to a dream," she added, for you see she was just a peasant woman, and had never travelled far, or into any land but her own.

ཡིན་ན་ཡང་སྨན་ཞབས་ཀྱི་ཉལ་སར་རྒྱུག་གསུངས་པ་རེད་་་རྨི་ལམ་རང་སར་ཡོང་སྲིད་་་ཡིན་ན་ཡང་ཁྱེད་རང་རྨི་ལམ་སར་འགྲོ་ཐུབ་ཀྱི་མ་རེད་་་་་་ཁྱེད་རང་ལྟོད་དང་མོ་སྔོན་མ་ཞིང་པ་གཅིག་རེད་མོ་རང་མོ་རེས་ཞིང་ཁ་མ་རྟོག་ཐག་རིང་སར་དང་མི་གཞན་གྱི་ས་ཆ་འགྲོ་མི་ཉུང་བ་གཅིག་རེད་

So the children shut their eyes tightly and went to sleep, and I think that they saw something, for their eyes were very bright next morning, and one of them whispered to me, softly, “The queen wore a wreath of flowers last night, dear mother, and, oh, she was very beautiful

སོང་ཙང་པུ་གུ་ཚོགས་མིག་མར་ཚུམ་ནས་ཉས་པ་རེད་་་་་་ངས་བསམ་པ་ལ་ཁོང་ཚོས་གཅིག་མཐོང་ཡིན་ས་རེད་ཁོང་ཚོས་མིག་འདི་མཐོང་རྒྱུ་འབོད་བུ་དང་མིག་ཆེས་ཐག་ཅོད་དགག་་་འདུག་ལ་པུ་གུ་གཅིག་ངས་འགྲམ་ཡོང་བྱེད་ག་ལེར་འཇམ་ཤུབ་རྒྱབ་པ་དང་ ཟླ་དགོངས་རྒྱལ་མོ་དེ་མེ་ཏོག་གི་དོ་ཤལ་བཞིན་རེད་འདུག་་་་་ཨ་མ་ལགས་མ་ཚད་ཧ་ཅང་གི་མཛེས་པོ་འདུག།།